Sophia van Splunteren, kleinegrotemensen

Sophia van Splunteren is een van onze gezichten bij Stories Haarlem. Ze werkt onder andere als opvoedcoach en geeft op toegankelijke wijze via haar Instagram-account Kleine Grote Mensen tips voor, zoals zij het zegt, sprankelend opvoeden aan haar meer dan 40.000 volgers. Stories sprak haar over haar weg hier naartoe en natuurlijk over Instagram. “Je moet geen slaaf worden van je leven op social media.”

“De eerste keer dat ik een coachingstraject in ging met een kind, toen ik net was begonnen, weet ik nog goed. Ik vond het enorm spannend. Het was leuk en superinteressant, maar ik had echt niet direct zoiets van: I got this, ik heb de wijsheid in pacht. In de eerste trajecten die ik deed, heb ook ik heus punten gemist of belangrijke zaken niet genoeg aandacht gegeven, om vervolgens achteraf te denken: shit! Ik nam destijds soms een te pleasende rol aan, zei bepaalde dingen niet tegen ouders die ik wel had moeten zeggen. Ik had toen nog niet het vertrouwen dat ik nu wel heb. Ik was voorzichtig.”

Opleiding tot opvoedcoach

“Ik heb niet mijn hele leven gecoacht in opvoeden. Ik werkte bij gemeentes, waar ik ondernemers adviseerde. Dat doe ik nog steeds overigens, ik verdeel mijn tijd tussen beide activiteiten. Tijdens mijn werk in het ondersteunen van ondernemers, merkte ik heel vaak dat de privésituatie een enorme rol in hun leven speelde. Dat vond ik enorm interessant. Een paar jaar geleden besloot ik daarom een HBO opleiding tot kinder- en oudercoach te doen aan de Academie voor Psychodynamica. Ook volgde ik diverse opleidingen op het vlak van familieopstellingen, gericht op kinderen en jongeren. Dit heeft mij de basis gegeven voor systemisch werken.

Toen ik die opleiding tot kindercoach deed, wist ik al dat ik mezelf niet dag in dag uit kinderen zag coachen zoals de meeste van mijn medestudenten wilden gaan doen. Hoewel ik het superinteressant vond, wist ik dat ik het op een andere manier wilde doen. Ik wilde mensen heel graag helpen, maar zag dat niet voor me in mijn eigen praktijk, vijf dagen in de week.”

Instagram-account Kleinegrotemensen

“Starten op Instagram was een drempel voor mij. Ik had voor Kleinegrotemensen überhaupt geen account, vond het stiekem een vreselijk medium. Als ik vriendinnen bezig zag, begreep ik het niet. Wat doe je de hele dag op zo’n platform, dacht ik dan. Ik leerde tijdens mijn opleiding veel over systemisch werk en familiepatronen, wat ik nuttig vond. In de gangbare media staan vaak oppervlakkige tips qua opvoeding. Ik bedacht dat Instagram wellicht een goed platform kon zijn om die nuttige dingen die ik leerde ook met andere ouders te delen. Ik miste een kanaal met hele praktische tips voor herkenbare situaties, die wel gebaseerd zijn op onderzoek naar het gedrag van kinderen. Heeft je kind driftbuien? Maken je kinderen steeds ruzie met elkaar? Wat heeft jouw kind van jou nodig? Dat soort dingen. Zo ontstond mijn Instagram-account.”

Reels brengen volgers

“In het begin dacht ik echt: wie zit hier in vredesnaam op te wachten? Met veel pijn en moeite plaatste ik dan een video, die daarna misschien dertig keer bekeken werd. Dat gaf niet heel veel voldoening, haha! Maar ik besloot door te gaan. Ik startte met korte videos via IGTV, daarna plaatste ik ook foto’s met geschreven tekst. Uiteindelijk ontdekte ik reels. Dat vond ik superleuke content om te maken: kort, maar krachtig. Het bleek een enorm succes: door die reels kreeg ik het grootste aantal volgers erbij. Soms sloeg eentje heel erg aan, wat weer voor een enorme nieuwe aanwas zorgde. De laatste tijd plaats ik juist steeds meer geschreven content, waar ik weer een groot publiek me aantrek. Ik vind het leuk om in korte tijd dingen te vertellen; langere video’s doe ik niet meer.

Eigenlijk komen al mijn nieuwe cliënten binnen via Instagram. Omdat ik ook online coaching geef, kan ik mensen vanuit het hele land coachen. Het is grappig hoe het medium dat ik eigenlijk zo verafschuwde, nu voor al mijn werk zorgt. Daar maken vriendinnen ook weleens grappen over ja! Mensen die mij dan opeens volgen, terwijl die veel bekender zijn dan ik. Of dan grappen ze over de hoeveelheid tijd die ik nu op social media moet doorbrengen, omdat het nu mijn werk is.”

Social media spuugzat

“Toch probeer ik Instagram niet té serieus te nemen. Ik blijf er een haat/liefde verhouding mee hebben. Aan de ene kant geeft het me een enorm podium om mensen op een laagdrempelige manier te bereiken, maar ik ben het soms ook spuugzat. Een tijdje geleden heb ik Instagram tijdelijk van mijn telefoon gegooid. Het hele aspect social media heeft een bepaald soort aantrekkingskracht. Het is in mijn ogen behoorlijk verslavend. Als ik een post plaatste checkte ik constant de hoeveelheid likes en views.

Het is af en toe conflicterend met het advies dat ik andere ouders geef. Dan vertel ik hen aanwezig te zijn als ouder, en dat je zelf niet constant op een scherm moet gaan zitten als je ook niet wil dat je kinderen dat doen, maar zelf doe ik het ook. Ik probeer als ik met mijn kinderen ben niet op mijn telefoon te zitten, maar dan was ik wel aan het nadenken over nieuwe posts?! Dat is oók afleiding! Door het even uit mijn systeem te wissen probeer ik de druk eraf te halen.”

Korte online workshops opvoeding

“Het blijft een zoektocht. Als ik nu vind dat ik te veel met Instagram bezig ben, verwijder ik het van mijn mobiel. Ik probeer nu te focussen op content maken die ik écht leuk vind en niet meer te veel bezig te zijn met likes en views. Loslaten. Je moet geen slaaf worden van je leven op social media. En het brengt dus ook veel leuks. Voor het nieuwe jaar wil ik mij gaan focussen op het geven van korte online cursussen en workshops tegen betaling. Zo kan ik meer mensen in één keer helpen. Ik heb best wel veel van mijn kennis ‘gratis’ weggegeven het afgelopen jaar, maar denk dat het nu tijd wordt het iets zakelijker aan te pakken.”

Coaches op social media

“Ik zie vaak dat het voor coaches en therapeuten een enorme drempel is om op social media te gaan. Mijn tip: vind een middel dat bij jou past. Dat hoeft niet per se Instagram te zijn; LinkedIn, Facebook, of gewoon een blog: elk platform kan nut hebben. Vind iets dat bij je past en voer dat dan consequent uit. Zelf raakte ik enthousiast van een Amerikaane kinderpsycholoog: Dr. Becky Kennedy. Zij brengt haar wetenschappelijke kennis uit de psychologie op een toegankelijke manier over naar ouders en verzorgers. Dat is denk ik de kracht die je uit moet stralen.

Voor mensen die als coach willen starten: begin met oriënteren voor welke onderwerpen binnen coaching je nou écht interesse hebt en wie jouw doelgroep wordt. Wees niet bang. Begin gewoon klein door bijvoorbeeld een dag per week tijd te maken voor je coaching. Je hoeft niet direct te beginnen met een eigen praktijk; je kunt ook een ruimte huren, zoals bij Stories. Zo maak je het stap voor stap groter en kun je uiteindelijk van je grootste interessegebied – hopelijk – net als ik je werk maken.”

Opvoedcoach Sophia van Splunteren (Kleine Grote Mensen): ‘Ik heb een haat-liefdeverhouding met Instagram’